Het heeft sinds gisterenavond gesneeuwd. Er ligt een nieuw laagje van 5 cm dik ! En er zal nog wel wat bijvallen. De temperatuur is niet extreem laag als de voorgaande dagen. Het is maar -17 °C.
Geen tijd voor een ochtendwandelingetje. Vandaag ga ik op rendiersafari.
Om 10u30 worden we met de bus naar de rendierboerderij gebracht. Het is zo'n 20 min rijden naar Torassieppi (hier was ik al voor de iglo).
We gaan eerst een sledetocht doen. Er gaan 2 personen per slee dus ik krijg een partner, een Duitse mevrouw van 75. De dame spreekt enkel maar Duits, gelukkig ik ook een beetje dus kunnen we wat babbelen. Ze is hier alleen want haar man zag het niet zitten om naar Finland te gaan. Maar ja, zegt ze, misschien ben ik volgend jaar wel dood dus ben ik maar alleen gekomen. Kranig vrouwtje.
Ons rendier heeft net een deel van 1 tak van zijn gewei verloren. De rest zal ook nog afvallen en in de lente krijgt hij een mooi gloednieuw gewei.
Ho Ho Ho !
Geen wonder dat de kerstman met rendieren werkt, wanneer ze lopen halen ze echt een rotvaart.
Van al dat rennen heeft ie dorst gekregen. Even wat sneeuw happen en dan weer verder.
Het tochtje duurt een half uurtje.
Vervolgens krijgen we in een schuurtje een diavoorstelling over rendieren, rendierhouders, Lappen en Finnen. Wis-je-dat-jes: (volgens onze gids)
er zijn 5.5 miljoen Finnen, 3.2 miljoen sauna's, 2.5 miljoen auto's en ze drinken gemiddeld per inwoner 13 koppen koffie per dag
Dan bezoeken we een oud Fins huis. In Finland sluiten ze de huizen niet af, wanneer je onderdak nodig hebt, kan je gewoon binnen. Bij elke deur zie je ook een borstel staan. Wanneer die met de borstel omhoog staat, weet je dat er niemand thuis is. Eventuele bezoekers zien dit dus moeten ze niet helemaal tot bij het huis wandelen om uit te vinden dat er niemand is.
In Finland is het onbeleefd om je schoenen aan te houden wanneer je een huis betreedt.
Er wordt ook nog even de rendieren gevoederd. Goed moment om er eens ene helemaal op de foto te krijgen. Deze heeft nog zijn volledige gewei.
Het is al ver over de middag en tijd voor lunch.
We wandelen over de boerderij tot bij een hut in het bos. Daar brandt lekker de haard en kunnen we ons opwarmen. Het is -15 °C en het sneeuwt nog steeds. Daardoor voelt het iets kouder.
Een heerlijk kopje warm bessensap.
Daarna rendiersoep met brood. Echt heerlijk die soep.
Nog een klein stukje door het bos en dan zijn we bij het hotel in Torassieppi. De bus zal ons hier oppikken om 15u30. Hm? Dan mis ik dus mijn bus om naar de Aurora Dome te gaan. Die vertrekt namelijk bij ons hotel naar ... hier. Niet erg goed geregeld door het hotel.
Ik kan moeilijk hier blijven nu want ik heb geen spullen bij.
Dus eerst met de bus naar het hotel, snel wat spullen in mijn rugzak. Ik twijfel even maar neem toch ook mijn statief mee. Ik hoop nog steeds op beter noorderlicht al ziet het er niet bemoedigend uit.
Aangezien ik mijn transfer gemist heb, laten ze me met een taxi naar de andere lodge brengen.
Mijn god, ik dacht dat mijn laatste uur aangebroken was. Wat een snelheidsduivel, aan meer dan 80 km/u over de volledig besneeuwde wegen en iets over de 100 km/u over de half bevroren wegen. En inhalen net voor een bocht. Maar goed, blij dat ik heelhuids ben aangekomen.
Ik word meteen naar mijn slaapplaats gebracht. Een nachtje glamping in een Aurora Dome. Deze heeft een deur die wel dicht kan. Mooi meegenomen, het is lekker warm binnen.
De Domes liggen aan de rand van het meer en zijn op het noorden gericht. Wat een zalige rust hier. En zo gezellig ingericht. Ik krijg een flesje prosecco. Die zal smaken deze avond.
In een andere Dome slaapt het Zuid-Afrikaanse koppel Mark en Kathryn. Ik zag hen al bij de sneeuwscooter en bij het langlaufen. Aardige mensen. We besluiten om samen te gaan dineren. Wat een leuke mensen.
Na het eten trekken we naar onze Domes.
Het pad is hier en daar verlicht met lantaarntjes, geen zaklamp nodig dus.
Het is niet zo koud deze avond, niet buiten (-13 °C) en zeker niet binnen. Ik draai de verwarming op minimum en steek de haard aan. Meer voor de gezelligheid dan voor de warmte.
Uit mijn raam kan ik geen noorderlicht zien. Maar wat zie ik wel? Er staat een groepje mensen een heel eind op het bevroren meer. Dan moet er wel iets zijn want voor je plezier ga je daar om 23u45' niet zomaar staan. Ik doe de deur van mijn dome open en hoor veel wow's.
Ik spring in mijn warme kleren, grijp mijn statief en camera en haast me naar het meer.
En inderdaad, er is noorderlicht. Boven de bomen en de domes.
Het is heel bizar want er is dus nog steeds een wolkenwaas. Maar ik klaag niet hoor.
Gelukkig is het heel wat minder koud dan in het begin van de week. Niks bevroren materiaal.
Na een uurtje wordt het terug rustig aan de hemel. Ik ben zo blij.
Zo, ik had dus de haard aangedaan maar nu is het echt wel warm binnen. Ik verhuis van het bed vlak naast de haard naar het andere bed. Daar is het iets frisser. Verder heb ik heerlijk geslapen.
