Wat heb ik een zalige nacht gehad ! Wanneer ik rond 7u wakker wordt, is dit het zicht vanuit mijn bed. De kleuren zijn hier 's ochtends heel speciaal. Alles is wat blauw getint. Prachtig.
Qua temperatuur een meevaller afgelopen nacht. Deze ochtend is het 'maar' -14 °C.
Mijn kaarsje heeft het de hele nacht volgehouden.
Het is wat moeilijk afscheid nemen van mijn Aurora Dome. Dit was een super ervaring.
Ik doe een klein ochtendrondje. De zon begint er stilletjes aan door te komen.
Deze lodge, de cabins en de domes liggen langs het meer en tussen de bomen. Het is alsof je in een sprookje rondloopt.
Bij het restaurant staan de meest gebruikte vervoermiddelen die de Finnen in de winter gebruiken. Een 'kicksled' en een sneeuwscooter.
Na een stevig ontbijt worden we (Mark, Kathryn en ik) om 9u30' opgepikt door een busje dat ons terug naar het hotel zal brengen.
I'll be back troll !
In de voormiddag neem ik nog een douche. Al het vocht in mijn huid kan dan nog opdrogen voordat ik in de namiddag een wandeling ga maken.
De temperatuur valt reuze mee, het is maar -6 °C.
Wanneer ik na de middag terug buiten kom is het lichtjes aan het sneeuwen en de zon schijnt lekker. Raar weer hebben ze hier. Het zijn weer van die mooie sneeuwvlokjes die glinsteren in de zon.
Magical !
Deze keer ga ik naar het Oustajärvi meer wandelen.
Eerst gaat het weer over het multi-gebruik pad. Daarna via een klein paadje tussen dik besneeuwde bomen door. Hier en daar loopt een klein stroompje.
Vanop het meer heb ik een prachtig panorama.
Rechts aan de horizon de Olos berg.
De gids had verteld dat je de sneeuw gewoon kan eten om je dorst te lessen. Dit doe je best wel niet wanneer het -20 °C vriest want je koelt er door af. Maar vandaag heb ik het echt warm. Dat wil ik dus wel even testen nu. Werkt prima !
Ik schreef het al eerder maar de sneeuw is hier niet aangekoekt. Het zijn werkelijk allemaal sneeuwvlokjes opeen gestapeld. Zo mooi.
Hopelijk geeft deze foto het een beetje goed weer.
Voor de terugweg kan ik de kortste route kiezen of ik kan langs de rivier gaan. Ik zet mijn route uit langs de rivier.
Ook nu is het een heel stuk door een sprookjesachtig bos.
Overal zie je hier grote voorraden hout liggen.
Die liggen gewoon buiten en je kan er toch je haard mee aanmaken. Hoezo?
In de winter zit er geen vocht in de bomen. Al het vocht zit in de wortels anders zouden de bomen kapot vriezen. Als je dus in de winter hout kapt dan kan je het meteen gebruiken.
Zou je ooit stranden in een bos en warmte nodig hebben, dan kan je gewoon takken van bomen afbreken om een vuurtje te maken.
Ik bereik de weg en daar staat een wel heel verlaten huis. Alle ruiten zijn stuk.
Die zullen raar opkijken wanneer ze naar huis terug komen.
Ik gaan nog maar eens langs het grenspunt.
Midden op de brug tussen Finland en Zweden staat een bord dat de precieze grens aanduidt.
Ah de Muonio River. Ik begon de rivier al een beetje te missen ;).
In het midden is de rivier niet dichtgevroren. Dit komt door de stroming van het water.
Mijn tochtje was 6 km lang.
Tijd voor een deugddoend kopje thee. Ik werk nog wat aan de blog.
De zon is ondertussen achter de wolken verdwenen en er dwarrelen weer sneeuwvlokjes.
's Avonds om 21u (bij -7 °C) ga ik mee op een sneeuwschoen wandeling.
Wat zijn dit rare dingen om aan je voeten te hebben.
Na een beetje oefenen, lukt het wel aardig. De gids laat ons in de diepe sneeuw een pad maken.
Allemaal op een rijtje. De eerste moet echt hard werken. Er wordt regelmatig gewisseld zodat iedereen eens vooraan gelopen heeft.
We pauzeren even door languit in de sneeuw te gaan liggen. Ligt nog comfortabel ook en bij -7 °C best wel te doen.
Tegen 23u keren we terug naar het hotel. Het is steeds harder gaan sneeuwen.
Helaas geen noorderlicht vandaag. Er zijn teveel wolken.
In de bar treedt een coverbandje op en het is er gezellig napraten over de afgelopen week.
Oh ik ga dit zo hard missen.
